Nazywają mnie pierwszą damą w kraju, a ja sama uważam, że nie ma tu dla mnie miejsca. ~Elżbieta "Sisi", cesarzowa Austrii
Cesarzowa mimo woli przyszła stosunkowo niedawno. Nie musiała jednak czekać zbyt długo na swoją kolej, a to ze względu na to, że przy wyborze pozycji na dłuższą podróż, ta wydawała się być idealna.
Powieść historyczna o życiu Elżbiety Bawarskiej wydaje się na pierwszy rzut oka historią jak z bajki, jednak czy na pewno królewskie życie usłane jest różami, a miłość samego cesarza darem od losu?
Zaledwie piętnastoletnia Sisi wyrusza do wielkiego świata jakim jest wiedeński dwór. Jedzie jako wsparcie dla starszej siostry Heleny, która została wybrana na przyszłą żonę młodego cesarza Franciszka Józefa. Los jednak bywa przewrotny, ponieważ chłopak od pierwszego spojrzenia wydaje się być oczarowany młodszą z sióstr. Sama Elżbieta nie pozostaje obojętna na jego zaloty, choć zdaje sobie sprawę, że to Helena otrzyma cesarską koronę. Los jednak bywa przewrotny, a siła uczuć zbyt silna, żeby się jej oprzeć...
Sisi uważana jest za jedną z najbardziej nieszczęśliwych monarchiń w historii, choć jednocześnie jedną z piękniejszych i najbardziej uwielbianych. Jako bohaterka naszej powieści sprawia, że człowiek jednocześnie jej współczuje i dopinguje w walce o przetrwanie na austriackim dworze, który okazał się bardziej klatką niż domem. Elżbieta nie była właściwie edukowana we własnym domu. Rodzice dali jej dużo swobody, toteż zainteresowania poszły w zupełnie inną stronę jak np. jazda konna.
Rola, która przypadła jej w udziale nie tworzy dystansu między czytelnikiem. Tym bardziej można zrozumieć jak ciężkie było życie według sztywnych ram.
Kobieta - choć może należałoby powiedzieć młoda dziewczyna wychowywana w duchu wolności i swobody nagle musi przenieść się do miejsca, gdzie bez przerwy jest pod ostrzałem spojrzeń, na językach ludzi, otoczona etykietą, wrogami, plotkarzami, teściową z którą nie ma dobrych relacji i przede wszystkim z mężem, który jest zafrasowany sprawami politycznego świata.
Postać Franciszka Józefa I daje nam możliwość spojrzenia na niego nie tylko jako na władcę, ale też jako męża, syna i ojca. Chłopak od najmłodszych lat przygotowywany był do roli cesarza i to głównie na niej się skupiał.
Wydawałoby się, że jako cesarz jest stanowczy, silny i inteligentny, jednak osobą decyzyjną wydaje się bardziej jego matka, niż on sam. Przebija przez niego maminsynek i to z każdym rozdziałem coraz wyraźniej.
Zasady panujące na dworze są dla mnie jako kobiety żyjącej w XXI wieku irracjonalne i zwyczajnie głupie, a zachowanie otoczenia i tempo wydarzeń na których skupia się Allison Pataki sprawia, że chce się to czytać. Na zmianę dziwiłam się i irytowałam, przez co zaczynałam następny rozdział, żeby dowiedzieć się co będzie dalej.
Nie jest to koniec przygód Sisi. Drugi tom przedstawia jej dalsze losy i mogę mieć tylko nadzieję, że w przyszłych latach dostanie w swoje ręce lepsze karty.
Pozdrawiam, Klaudia 👑
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentując zostawiasz po sobie niezmywalny ślad i przy okazji motywujesz do działania. Zostaw w komentarzu adres swojego bloga, na pewno odpowiem :)